The Fast Food Kings (B) Live Music Zomer 2023 De Kleine Notelaar Dendermonde (12-07-2023) reporter: Marcel & photo credits: Marc Blues Photography info band: The Fast Food Kings info club: De Kleine Notelaar © Rootsville 2023

In het land van Dender en Schelde, gelegen in een bocht van de grote stroom ter hoogte van Vlassenbroek, ligt een klein café genaamd De Kleine Notelaar. Hier zwaait cafébaas Eli de plak. De man weet echter als geen ander gebruik te maken van zijn supergezellig terras door geregeld tal van fijne optredens te organiseren. Dit allemaal “for fee”, enkel met de welbekende “hoed”  kunnen de aanwezigen hun appreciatie voor de artiesten tonen. Vandaag had Eli de Fast Food Kings uitgenodigd en dat vond ik op deze fijne zomeravond wel een schitterend idee. Het terras was weer goed volgelopen, het bier stond koud en we waren er klaar voor.

Deze niet-Bijbelse koningen, de echte waren met drie, en deze met vier, brengen pure roots en blues in een mix van eigen songs en leuke covers in de stijl van de T-Birds, James Harman of nog Kim Wilson. Ze dompelen ons onder in “the real stuff” gaande van pure West Coast tot old style Chicago blues… De band bestaat uit Toon Derison aan de drums, Bart Rico Ulens op gitaar, Marc ‘Rusty’ Thomas aan de bas en last but not least Wim De Geest op de Mississippi saxofoon en vocals. Op de Hageland Blues & Roots Night had ik deze boys al aan het werk gezien en ik moet zeggen dat ze een heel sterke indruk hadden achtergelaten. Ander publiek, andere locatie dus benieuwd hoe ze het vanavond zouden aanpakken.

Na de obligate muzikale intro, die ons al een idee gaf van wat zou volgen, vertrok de muzikale trein van deze Kings met ‘Ridin In The Moonlight’ en ‘Sick And Tired’, een ouwertje uit 1957 geschreven door Chris Kenner en Dave Bartholomew. Bij de vraag of er fans waren van The Blasters, was ik blijkbaar de enige die zijn hand opstak en kreeg ik als beloning ‘Leavin’ geserveerd, wat werd gevolgd door een eigen song ‘Howlin At The Blue Moon’.  Ondertussen denderde de trein verder richting de pauze met ‘Cross Your Heart’, ‘Don’t Bother Trying’ om af te sluiten met een spetterende ‘This Train’.  Meteen zat ook set één er op. Pak energie, swingend en shakend. Fijne gitaarwerk van Bart, een coole Marc Thomas aan de bas en een drummer en frontman die zich volledig lieten gaan. Alles klopte als een zwerende vinger zou mijn peetje zaliger zeggen.

Na een korte rustpauze kwamen onze koningen terug het podium op en gingen verder zoals ze ons net daarvoor hadden verlaten. Startend met ‘Modern Numbers’, ‘I’m Ready’ en ‘Don’t Touch Me’. Ondertussen was het daar aan de Schelde toch ietwat frisser geworden en de jassen, truien en fleece dekentjes kwamen dan ook boven. Teken voor onze vier boys om de zaak iets op te warmen, wat ze met meer dan verve deden met songs als ‘Long Time’ of ‘I Smell Trouble’. We kregen dan ook door dat we bijna aan het einde van dit knappe optreden waren. Maar eerst kregen we nog ‘Hey Little Girl’ te horen waarna er heel toepasselijk afscheid werd genomen met ‘So Long Baby Goodbye’ van The Blasters. Een knaller van formaat.

De aanwezigen zagen het echter niet onmiddellijk zitten om huiswaarts te keren en na een beetje aandringen kon er alvast nog eentje af en wat voor eentje, ‘The Crawl’ van The Fabulous Thunderbirds. Mooi einde van een fijne avond.

Deze Fast Food Kings lieten alweer een stevige indruk na. Goede muzikanten die met hart en ziel hun muziek brengen. Ze hebben alleszins iedereen een leuke avond bezorgd. Ik zou zeggen,  laat de fast food maar komen….voor mij nen dubbele Big Whopper astemblief !!!

Marcel